Zbliżają się Kaziuki wileńskie, które odbędą się w dniach 8-10 marca.
„Poszła na Kaziuka, kupiła wiszczuka, ni śpiewa, ni gieda trzeba zakroić“ -
gwarę wileńską na Kaziuku można usłyszeć i dzisiaj
Pełen werwy i barw jest wileński Kaziuk odbywający się co roku już od ponad 400 lat. Kaziuki zaczęto obchodzić, kiedy królewicz Kazimierz został ogłoszony świętym. W dniach kiermaszu na całej niemal stołecznej starówce handluje się wyrobami rzemieślniczymi – z drewna, metalu, ceramiki oraz wszystkim, co stworzyła fantazja, a zdolne ręce zdołały zrealizować. Koniecznym wprost zakupem są smorgońskie obarzanki, które kiedyś reklamowano okrzykami: „Obarzanki sprzedaja, dziurki darmo daja” i pierniki w kształcie serca – „Serca Kaziukowego”. Dając piernik w kształcie serca, pytano: Moje serce hyc na twoje - powiedz, czy nie będziesz moja? Bywały i inne wymowne nadpisy: Całuja ciebie moja kroszka lub Kaziukowa serca daja, bo na złota mnie nie staja.
Z jarmarku nie sposób wrócić bez palmy, która skupia w sobie wszystkie barwy przyrody i świąt. Te unikalne wyroby z suchych kwiatów i traw, to specjalność Wileńszczyzny i świetny upominek, który na długo zachowa ciepłe wspomnienia o naszej ziemi. Tradycja robienia palm na Wileńszczyźnie liczy co najmniej półtora stulecia. Z upływem czasu zmieniały się jej kształty i kolory, wplatane kwiaty i zioła, jednak wyroby te nie straciły swego piękna. Odpowiedź na pytanie gdzie zrodził się pomysł na to unikalne ludowe dzieło nigdy nie znajdziemy. Historycy zaś tradycję palm wiążą z procesjami wileńskich rzemieślników. Na Kaziukach palmy pojawiły się w 1938 roku i zamieniły papierowe lilie, którymi były przyozdabiane wozy. Palmy wileńskie, obok tradycyjnych, do dziś są święcone w kościołach.Dla lokalnych mieszkańców mają one takie samo znaczenie obrzędowe. Prawie w każdym domu wileńskim palmy płaskie lub w kształcie wieńca służą jako ozdoby pokoi lub tzw. świętego kąta.
Szczerością i fantazją zachwycają rękodzieła mistrzów ludowych: drewniane świątki i przedmioty użytku domowego, czarna ceramika i wyroby kowalskie, ozdoby z bursztynu, wycinanki, pisanki, fantastyczne słomiane „pająki” i ptaki z drewnianych szczepek.